Elektroda Endokawitarna do czasowej stymulacji serca służy do elektrostymulacji serca w ostrych stanach chorobowych spowodowanych zaburzeniami tworzenia bodźców lub ich przewodzenia.
Stosuje się ją do czasu usunięcia przyczyny takich zaburzeń (zaburzenia elektrolitowe, ostra faza zawału serca) lub do czasu wdrożenia stałej elektrostymulacji serca, czyli implantacji stałego jedno- lub dwujamowego
stymulatora.
Elektrodę endokawitarną wprowadza się drogą żylną, najczęściej z dostępu przez żyłę podobojczykową prawą lub żyłę szyjną wewnętrzną prawą, rzadziej przez żyłę udową.